โลกของ The Suicide Song และ AKB48

ถึงแม้จะติดตามฟังเพลงญี่ปุ่นอยู่บ้าง
แต่ชื่อของ AKB48 เพิ่งจะเป็นที่รู้จักของฉันเมื่อไม่กี่วันนี้เอง
โทษฐานที่ซิงเกิ้ลล่าสุดของพวกเธอเปิดตัวที่อันดับหนึ่งโอริกอนชาร์ต ชนะศิลปินคนโปรดของฉันไปชนิดยอดขายทิ้งห่างกันกว่าเท่าตัว

Densen Uta

น่าตลกที่หนังเรื่อง The Suicide Song (伝染歌) ที่หยิบมาดูแบบไม่ได้ตั้งใจในเวลาติด ๆ กัน ทำให้ฉันรู้จักหนู ๆ AKB48 มากขึ้นเข้าไปอีก (ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้อยาก-ฮา) ชนิดที่ถูกพาเข้าไปยังโลกของสาว ๆ AKB48 ถึงคลับที่ Akihabara เลยทีเดียว


ข้อมูลที่ได้จากรีวิวของแฟนเพลง ให้ความรู้ว่าตัวละครหลักในเรื่องที่แสดงเป็นเด็กนักเรียนหญิง คือสมาชิกจากทีมต่าง ๆ ของวงนี้นั่นเอง ส่วนฉากไลฟ์โชว์นั้นก็เป็นการแสดงของสาว ๆ วงนี้จริง ๆ ในสถานที่จริง ๆ (พวกเธอมีคลับสำหรับเปิดการแสดงของตัวเอง) ใน Akihabara ส่วนชื่อวงที่แปลกประหลาดนั้น มาจากตัวย่อของ Akihabara ผสมกับเลข 48 ซึ่งหมายถึงจำนวนสมาชิกที่มีถึง 48 คน (และนั่นทำให้ต้องแบ่งวงออกเป็น 3 ทีม o_O) โดยเครื่องหมายการค้าของพวกเธอ คือเครื่องแบบชุดนักเรียนหญิงที่กระโปรงสั้น ๆ แบบที่เห็นในเรื่องนั่นเอง


[*spoiler*]


ในบรรดาหนังของริวเฮ มัตสึดะ จำนวนหนึ่งที่เคยได้ติดตามดู
ฉันรู้สึกชอบเรื่องนี้น้อยกว่าเรื่องอื่น ๆ
ถึงแม้ว่าในค่อนแรกของหนังจะผูกเรื่องได้น่าติดตาม ด้วยการหยิบประเด็นเรื่องการฆ่าตัวตายในสังคมญี่ปุ่นมาพูดถึง
โดยตั้งคำถามว่า การฆ่าตัวตายแบบต่อเนื่องของเด็กวัยรุ่นในเรื่อง เกิดจากการร้อง “เพลงฆ่าตัวตาย” ใช่หรือไม่
แถมยังหยิบยกปัญหาในสังคมหลาย ๆ เรื่องมาหยอดไว้มากมาย ไม่ว่าจะการกลั่นแกล้งในโรงเรียน ลัทธิฆ่าตัวตาย การขาดความฝันและความหวังของวัยรุ่น รวมไปถึงความป่วยไข้ทางจิตใจของผู้ใหญ่อย่างครู และพ่อแม่
แต่...
เมื่อเรื่องดำเนินมาจนถึงตอนที่ตัวละคร 3 ตัวหลักเดินเข้าอุโมงค์ไปแล้ว
ก็เหมือนทะลุเข้าไปสู่มิติมหัศจรรย์ที่ทำให้คนดูอย่างฉัน สับสน มึนหัว เบื่อ และไม่เชื่อ
เพราะสุดท้าย หนังกลับเผยปมออกมาว่า มันไม่เกี่ยวกับประเด็นเชิงจิตวิทยา หรือสังคม แต่เป็นเพราะ...ผีหลอกวิญญาณหลอน… o_O
แน่นอนว่าคนดูต้องเชื่ออยู่แล้วว่าในเรื่องมีผี (เพราะโผล่มาให้เห็นซะหลายฉาก) แต่ที่ฉันไม่เชื่อ คือไม่เชื่อว่าผีจะทำแบบนั้น และทำแบบนั้นได้ต่างหากล่ะ

หรือบางทีอาจจะผิดที่ฉันเอง ที่ไม่เข้าใจตรรกะในโลกของหนังผีญี่ปุ่น (เอาซะเล้ย)