Bangkok Bicycle
มีคนบอกว่า...
เวลาเรากลัวอะไรมาก ๆ มันเหมือนจะมีพลังจิตบางอย่างทำให้มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
อย่างกลัวป่วย ก็จะป่วยโรคที่กลัว ซึ่งที่ผ่านมาฉันมีความกลัวลึก ๆ อยู่ในใจเรื่องนึง…
"กลัวรถจักรยานหาย"
ทุกครั้งที่จอดรถจักรยานทิ้งไว้ในที่สาธารณะ ฉันจะเดินกลับไปที่รถพร้อมคำถามในใจว่า 'วันนี้มันจะอยู่หรือไป?' เสมอ
ที่กลัวอย่างนี้ก็เพราะว่ารถจักรยานคันนี้ถึงจะเป็นของเก่ามือสอง แต่หน้าตาดี (มาก) แถมพับได้ด้วย
ก็สงสัยคงจะกลัวมากไป...ในคืนหนึ่งที่อากาศเย็นสบาย รถจักรยานก็เลยหายไปจริง ๆ ...จากต้นไม้ที่เอาจักรยานไปผูกไว้...เหลือเพียงกุญแจไว้ให้ดูต่างหน้า
ปัญหามันอยู่ที่ดันจำยี่ห้อรถจักรยานตัวเองไม่ได้ (แย่จริง แม้แต่ความทรงจำเกี่ยวกับจักรยานก็ยังหายไปด้วย) ขุดรูปที่เคยถ่ายไว้มาดู อ้าว!...ดันถ่ายด้านที่ไม่เห็นยี่ห้อรถ -_-'
แต่คิดว่าถ้าไม่ CAPTAIN ก็ GOODYEAR ละน่า
ลองหาข้อมูลในเน็ต (ชีวิตที่ขาดอินเทอร์เน็ตจะเป็นยังไงนะ?) เลยเดา ๆ ว่าน่าจะเป็นรถจักรยาน "CAPTAIN STAG เกียร์ shimano 6 สปีด ล้อขนาด 20 นิ้ว" แต่ก็แค่ความน่าจะเป็นเท่านั้น...
ที่ผ่านมา เพราะไม่ใช่คอจักรยานถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรถคันนี้เลย (ขนาดยี่ห้อยังจำไม่ได้) และก็ไม่รู้ว่ารถตัวเองเจ๋งขนาดไหน...แต่รู้อย่างนี้แล้วก็เสียดาย ๆ ๆ ๆ
เพื่อนคนหนึ่งเพิ่งเขียนโปสการ์ดมาถามว่า ตอนนี้ยังขี่จักรยานอยู่รึเปล่า
ขอตอบตรงนี้ว่าไม่มีให้ขี่แล้วละ แต่เร็ว ๆ นี้จะถอยมาใหม่ แล้วจะถอยโซ่เส้นใหญ่ ๆ ไว้ป้องกันการโจรกรรมด้วย (เวลาขี่จักรยานคงหนักแย่เลยเรา -_-')
หลายคนที่รู้ข่าวว่ารถจักรยานฉันหาย มีการตอบสนองที่คล้าย ๆ กัน
นั่นคือมีท่าทางตกใจมาก (กว่าเจ้าของรถ) จากนั้นก็จะงัดประสบการณ์ของหายของตัวเองมาแลกเปลี่ยน...มีตั้งแต่กระจกมองข้างรถยนต์หาย รถมอเตอร์ไซค์หาย รถกระบะหาย (ชิ้นใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ) บางคนไม่มีประสบการณ์เองก็เอาเรื่องจักรยานหายของคนใกล้ชิดมาเล่าแทน เป็นต้นว่าจักรยานราคา 6 พันกว่าบาทของพ่อก็เคยหาย (ซื้อรถแบบเราได้ 2 คันแน่ะ) จักรยานแม่บ้านของก็เคยเพื่อนหาย ฯลฯ
ฟังไปฟังมา เรื่องของเค้าน่าเศร้ากว่าของเราอีกแฮะ
เวลาเรากลัวอะไรมาก ๆ มันเหมือนจะมีพลังจิตบางอย่างทำให้มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
อย่างกลัวป่วย ก็จะป่วยโรคที่กลัว ซึ่งที่ผ่านมาฉันมีความกลัวลึก ๆ อยู่ในใจเรื่องนึง…
"กลัวรถจักรยานหาย"
ทุกครั้งที่จอดรถจักรยานทิ้งไว้ในที่สาธารณะ ฉันจะเดินกลับไปที่รถพร้อมคำถามในใจว่า 'วันนี้มันจะอยู่หรือไป?' เสมอ
ที่กลัวอย่างนี้ก็เพราะว่ารถจักรยานคันนี้ถึงจะเป็นของเก่ามือสอง แต่หน้าตาดี (มาก) แถมพับได้ด้วย
ก็สงสัยคงจะกลัวมากไป...ในคืนหนึ่งที่อากาศเย็นสบาย รถจักรยานก็เลยหายไปจริง ๆ ...จากต้นไม้ที่เอาจักรยานไปผูกไว้...เหลือเพียงกุญแจไว้ให้ดูต่างหน้า
-----
เมื่อเกิดเหตุเช่นนี้ หลายคนแนะนำให้ไปแจ้งความไว้เป็นหลักฐานปัญหามันอยู่ที่ดันจำยี่ห้อรถจักรยานตัวเองไม่ได้ (แย่จริง แม้แต่ความทรงจำเกี่ยวกับจักรยานก็ยังหายไปด้วย) ขุดรูปที่เคยถ่ายไว้มาดู อ้าว!...ดันถ่ายด้านที่ไม่เห็นยี่ห้อรถ -_-'
แต่คิดว่าถ้าไม่ CAPTAIN ก็ GOODYEAR ละน่า
ลองหาข้อมูลในเน็ต (ชีวิตที่ขาดอินเทอร์เน็ตจะเป็นยังไงนะ?) เลยเดา ๆ ว่าน่าจะเป็นรถจักรยาน "CAPTAIN STAG เกียร์ shimano 6 สปีด ล้อขนาด 20 นิ้ว" แต่ก็แค่ความน่าจะเป็นเท่านั้น...
ที่ผ่านมา เพราะไม่ใช่คอจักรยานถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรถคันนี้เลย (ขนาดยี่ห้อยังจำไม่ได้) และก็ไม่รู้ว่ารถตัวเองเจ๋งขนาดไหน...แต่รู้อย่างนี้แล้วก็เสียดาย ๆ ๆ ๆ
เพื่อนคนหนึ่งเพิ่งเขียนโปสการ์ดมาถามว่า ตอนนี้ยังขี่จักรยานอยู่รึเปล่า
ขอตอบตรงนี้ว่าไม่มีให้ขี่แล้วละ แต่เร็ว ๆ นี้จะถอยมาใหม่ แล้วจะถอยโซ่เส้นใหญ่ ๆ ไว้ป้องกันการโจรกรรมด้วย (เวลาขี่จักรยานคงหนักแย่เลยเรา -_-')
หลายคนที่รู้ข่าวว่ารถจักรยานฉันหาย มีการตอบสนองที่คล้าย ๆ กัน
นั่นคือมีท่าทางตกใจมาก (กว่าเจ้าของรถ) จากนั้นก็จะงัดประสบการณ์ของหายของตัวเองมาแลกเปลี่ยน...มีตั้งแต่กระจกมองข้างรถยนต์หาย รถมอเตอร์ไซค์หาย รถกระบะหาย (ชิ้นใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ) บางคนไม่มีประสบการณ์เองก็เอาเรื่องจักรยานหายของคนใกล้ชิดมาเล่าแทน เป็นต้นว่าจักรยานราคา 6 พันกว่าบาทของพ่อก็เคยหาย (ซื้อรถแบบเราได้ 2 คันแน่ะ) จักรยานแม่บ้านของก็เคยเพื่อนหาย ฯลฯ
ฟังไปฟังมา เรื่องของเค้าน่าเศร้ากว่าของเราอีกแฮะ
เจอเรื่องจักรยานหายแบบนี้ ชวนให้นึกถึงหนังเรื่อง Beijing Bicycle หนังจีนที่ว่าด้วยเรื่องของชายสอง จักรยานหนึ่ง (คล้าย ๆ รักสามเส้า) เมื่อชายสองคน (คนหนึ่งรถจักรยานหาย อีกคนเพิ่งได้รถจักรยานมาใหม่) ต่างอ้างสิทธิ์ในรถจักรยานคันเดียวกัน ทำให้เกิดเรื่องวุ่น ๆ อีกหลายอย่างตามมา... |
Comments