ต้มยำปลาดิบ - กระดาษ

ต้นเดือนพฤษภามีโอกาสไปดูนิทรรศการ 2 งาน ที่ต่างคนต่างจัด แต่ก็มีงานจากศิลปินคนเดียวกันอยู่ในทั้งสองงานเลยล่ะ


ต้มยำปลาดิบ (Tomyam Pladib)
เป็นงานนิทรรศการไทย-ญี่ปุ่น จัดที่บ้านจิม ทอมป์สัน ดูจากโปสเตอร์โปรโมตงานก็คงจะเดาได้แล้วว่าเป็นงานของ Yoshitomo Nara แต่จริง ๆ แล้วในงานมีของหลาย ๆ คนมารวมกัน แล้วก็เป็นหลาย ๆ สื่อด้วย

ถึงจะมีสายบอกมาว่ามีงานของนาระเพียง 4 ชิ้นเท่านั้น แล้วก็เป็นงานที่ของของสะสมของใครสักคนในเมืองไทยนี่ละ แต่ก็ยังอยากไปดูอยู่ดี...ก็มี 4 ชิ้นจริง ๆ นั่นแหละ (ดูแล้วเหมือนเอามาแหย่พยาธิ อยากดูอีกเยอะ ๆ)

ได้ไปเล่นเกมของวิศุทธิ์กับใครซักคน (จำชื่อไม่ได้) เป็นเหมือนเกม ทั้งงงทั้งสนุก เพิ่งรู้ว่าตัวการ์ตูนที่มีลิ้นใหญ่ ๆ คับปากนั่นชื่อว่าลุงลิ้น

อันที่น่าสนุกมากอีกรายการคือ งาน ‘Everyone likes someone as you like someone.’ ของ Tsuyoshi Ozawa ที่เป็นรูปภูเขาไฟอันใหญ่ เค้าจะมีซองวางไว้ให้หยิบมาเล่น ข้างในมีโปสการ์ดที่มีคนวาดแล้ว (จากที่อื่น ๆ เค้าเคยไปจัดแสดง) อีกใบเป็นโปสการ์ดเปล่าที่เค้าให้เราวาดลงไป จากนั้นเราก็เอาที่เราวาดใส่ซอง แล้วเอาโปสการ์ดในซองกลับไปเป็นที่ระลึก...ตอนส่งโปสการ์ดนี่ยากสุด ๆ เพราะต้องปีนขึ้นไปส่งบนภูเขาไฟ …อยากรู้เหมือนกันนะว่าใครจะได้โปสการ์ดของเราไป (อายมากจนไม่กล้าเขียนอายุลงไปเลย ฮ่าฮ่า)


กระดาษ (Paper)
นิทรรศการของ วิศุทธิ์ พรนิมิตร ที่รวมเอางานต้นฉบับของเขามาจัดแสดง รวมทั้งการฉาย animation และกิจกรรมอีกเยอะแยะ งานจัดแถวแพร่งภูธร บรรยากาศน่ารักดี เสียดายที่มีเวลาน้อยไปหน่อย เลยไม่ได้ดู animation ครบทุกเรื่อง

ที่จัดงานมีมุมขายของด้วย ชอบ ๆ เสียดายที่เค้าไม่ทำเข็มกลัด (ของที่เราชอบซื้อ) มาขาย แต่ก็มีของน่ารัก ๆ อย่างตราแสตมป์รูปน้องมะม่วง ตอนเลือกของอยู่มีคนญี่ปุ่น (สาว ๆ) แวะมาดูด้วยเหมือนกัน ถ้าวาดเป็นการ์ตูนก็จะเห็นคำพูดว่า “น่ารัก“ ตัวใหญ่ ๆ ลอยขึ้นมาบนหัวสาว ๆ เหล่านี้เต็มไปหมด...คนญี่ปุ่น (สาว ๆ) ชอบงานของเค้าจริง ๆ นะเนี่ย

เห็นอย่างนี้เลยนึกถึงสาวญี่ปุ่นพนักงานร้าน Lammfromm ที่แวะไปซื้อของเมื่อสองเดือนก่อน ระหว่างที่กำลังเลือกซื้อของในร้านเค้าก็ถามขึ้นมาว่าฉันมาจากที่ไหน พอรู้ว่าเป็นคนไทย (ฉันว่าเค้าก็คงเดาว่าเป็นคนไทยจากตัวหนังสือในโพยฝากซื้อของยาวเหยียดที่ปริ้นท์ไปจากบ้านนั่นแหละ) เค้าก็รีบถามเลยว่ารู้จักวิศุทธิ์รึเปล่า พอฉันบอกว่ารู้จักสิ “มะม่วงจัง” กับ “hesheit” น้องเค้าก็ทำท่าดีใจใหญ่ พาไปดู DVD animation ของวิศุทธิ์ที่วางขายในร้านด้วย น้องสาวคนนั้นบอกพร้อมกับยิ้มตาเป็นประกายว่า “Daisuki” (ชอบมากกกก) ฉันเลยรีบเกทับ(จนเค้าทำท่าอิจฉา)ว่าฉันมีเสื้อยืดมะม่วงจังด้วยนะ…นี่ถ้าเค้ารู้ว่าฉันได้มาดูนิทรรศการแบบนี้ จะรู้สึกอิจฉาขนาดไหนนะ

คลิกรูปเพื่อดูภาพประกอบ

Paper & Tomyam Pladib